Bihaber - Fatih Baha Aydın

Roman, edebiyat alanından bir akademisyenin (Kazım Kanmaz) umut ve tutkuları uğruna hiç yaşamamış bir ressam (Suat Hanım) tasarlaması, onu sanat ve akademik ortamlarda meşhur etmesi konusunu işlemektedir. Anlatıcı (Kazım Kanmaz) anne ve babasını, çocukluğunu, arkadaşlarını, üniversite yıllarını, evliliğini, boşanmasını, hayatındaki önemli olayları ve süreçlerin içine sinmiş duygularını kronolojik sıra içinde tüm çıplaklığı ile okuyucuya sunmaktadır. Ressam Suat Hanım, kahramanın hayatı boyunca etkisi altında kaldığı olayların, kişilerin, yaşadığı duyguların sentezi gibidir.

Ötüken

• Yazarı: Fatih Baha Aydın
• Dili: Türkçe
• Türü: Roman
• Baskı Türü: Matbaa Basımı
• Yayın Tarihi: 2017
• Yayınevi: Ötüken Neşriyat, İstanbul
• Sayfa Sayısı: 332

Birkaç aydır roman okumamıştım. Sade, sürükleyici ve kolay anlaşılır bu kitabı okurken roman tadını tekrar hissettim. Kahramanın ve yaşadıklarının ekonomik, kültürel ve toplumsal özellikleri tipik orta sınıfı temsil etmektedir. Çocukluğumun geçtiği 60'lı ve 70'li yılların insanlarını tekrar hatırladım. Kazım Kanmaz'ın akademik hayata atılışı, üniversite ortamı, öğrenciler, akademisyenler ve birbirleriyle ilişkileri hep aşina geliyor insana. Yazarın okuyucuda oluşturmayı başardığı bir sıcaklık bu. Uyutucu bir sıcaklık değil, içinde heyecan barındıran, merak uyandıran bir sıcaklık.

Müzik, fotoğrafçılık, resim, edebiyat ve genel anlamda sanat dallarının ortak özellikleri, sanatın işlevi olayların, karakterlerin ve duyguların kurgusuna ustalıkla yerleştirilmiş. Sanatçıda bulunması gereken özellikler işlenmiş, tanınmış olmak için nelerin gerektiği anlatılmış.

Romanın ve genel anlamda sanatın öğretici işlevinin ansiklopedik bilgi aktarımından çok farklı olduğu ele alınmakta, öğrenme şöyle tanımlanmaktadır:

Öğrenme derken belki anlamayı kastettim. Evet... Anlamak... Hadiselere bakıp onlara sirayet etmiş hakikati soyutlayabilme kabiliyetinden bahsediyorum.

Bazı yazarlara, bazı sanat yaklaşımlarına, politikacılara, halkın sanatçıya bakışına yönelik içinde mizah unsuru barındıran eleştiriler anlam katmanları içinde net hissediliyor.

İntihalin, gerçeklerden uzak abartma ve yalanların üretilmesinin kişisel zaaflardan kaynaklanan yanlış yönlendirilmiş bir ihtiyaçtan ileri geldiğini görüyoruz. Ama tüm yalanların sonunun hüsran olduğunu romanla birlikte bir kez daha yaşıyoruz.